Bardzo stara degustacja, jeżeli chcesz abym ocenił to piwo poprawnie napisz mi maila, może się uda.

Jak już wiele razy wspominałem lubię smakowe piwa, oczywiście o ile są to w ogóle piwa. Dzisiaj double test trunków z Dionizosa. W sumie zaczęło się od tego, że znajomy polecił mi ich "koty". Niestety w sklepie mieli tylko te dwa smakowe i to w dodatku niedźwiedzie. No cóż, zwierz to zwierz więc zaczynamy.

Porzeczka leci pierwsza do odstrzału. Tak tak, dobrze wyczuwacie, że nie będę słodził. Wystarczy mi już ta ilość cukru jaka znajduje się w tym szczytnie nazywanym przez browar "piwie". Ale to zaraz, zacznijmy od wyglądu. Nie wiem czemu ale spodziewałem się ciemniejszej barwy, coś na styl Śliwki w Piwie. Piana znika cholernie szybko. Wracając do smaku, porzeczka gdzieś jest ale przywalona toną słodyczy różnego pochodzenia. Gdzie jest cierpkość, którą powinien dawać ten owoc?! Im bardziej się ogrzewało tym bardziej było można wyczuć... gumę do żucia.